Voorspelling manifest blijkt nu reeds een “Waarheid als een koe.”
Voordat ik een letter aan dit papier toevertrouw wil ik iets voor eens en altijd uit de doeken doen. Mijn strijd tegen het volledig uit de hand gelopen inkorf gedrag van enkele zeer grote inkorvers is geen persoonlijke strijd tegen Willem de Bruyn en/of familie Verkerk.
Iedereen die wel eens een forum van mij bezocht heeft weet dat ik dat gegeven ook altijd (meestal van te voren) bekend maak. Het gaat mij niet om deze personen maar om de duivensport spelregels die dit gedrag (honderden duiven inkorven) toestaan.
Er werd me toen ik begon met schrijven door een door mij zeer gerespecteerde en bewonderde duivensport journalist geadviseerd om toch maar zo snel mogelijk te stoppen met het publiceren van volledige namen. Ik begrijp dat deze man het beste met me voorhad. In ons uiterst politiek correct Nederland is dit ook de normale weg. Maar ik heb me altijd geërgerd aan dit gedrag en altijd geroepen “noem een Marokkaan in de krant gewoon een Marokkaan”. Stop om hem een “licht getinte man met een vermoedelijk Noord Afrikaanse afkomst” te noemen.
Het is juist dit politiek correcte geschrijf dat een polariserend effect heeft op onze maatschappij.
Als ik schrijf de vliegende tandarts Willem de B uit een landelijk plaatsje in het Zuid-Hollandse plassen gebied dan juist lijkt het wel of Willem iets verkeerd heeft gedaan of ergens van verdacht wordt.
Ik houd dus van duidelijke taal en probeer op geen enkele manier persoonlijk te worden. Tenzij ik persoonlijk op de pijnbank gelegd wordt zoals bijvoorbeeld toen getracht werd mij het schrijven over massa inkorven te verbieden dan kun je de bal terug verwachten. Maar nogmaals ik heb geen vijanden en probeer die ook niet te creëren. Alleen de “Kool en de geit sparen” gaat nu eenmaal niet.
Willem de Bruyn en G en S Verkerk zijn hier de liefhebbers die in mijn regio onze duivensport verzieken (lees zeer ongezond maken) en daarom komt hun naam bij mij regelmatig boven drijven.
In mijn manifest schreef ik als 2e voorbeeld betreffende het grote voordeel dat het massa inkorven geeft.
“Door wekelijks met heel veel duiven te spelen zijn er na het meedoen aan 6 midfond en 6 dagfond vluchten altijd wel enkele duiven die na afloop hun prijs niet hebben gemist. Duiven die dus 6 competitie prijzen hebben gevlogen zonder te missen. Vaak zijn deze duiven tijdens de wedstrijden in groepjes thuisgebracht dus bijvoorbeeld van de 12 races zijn ze 10 keer in/met een groepje duiven thuis gearriveerd. Een voordeel wat afgedwongen wordt door met veel duiven te spelen. Dat levert dan weer een provinciale of nationale kampioen duif op en dat is weer een prestige boost en reclame voor de slimme duivenspeler/ondernemer.”
Afgelopen dagen kwam de uitslag online van de prestigieuze competitie “Pipa Ranking Beste jaarling van Nederland” Een ranking die in heel de wereld gelezen wordt en waar een zeer grote waarde aan toegekend wordt. De beste jaarling 2017 van Nederland blijkt een duif van G en S Verkerk te zijn plaats 2 en 3 zijn voor Willem de Bruyn.
Natuurlijk heb ik direct gecheckt of mijn bovenstaande bewering in mijn manifest dit keer ook opging. Nadat ik van alle drie de duiven hun aankomst gegevens had opgezocht en had nagekeken, viel ik van verbazing bijna van mijn stoel. Het was nog veel erger dan dat ik werkelijk had verwacht. Het jaarling duifje “989” van Verkerk arriveert voor haar bazen van de 10 vluchten slechts 2 keer helemaal alleen en dus 8 keer wordt ze door haar hokgenoten in een treintje naar Reeuwijk gebracht. Ook “430” van Willem de Bruyn wordt maar liefst 7 keer in een treintje thuisgebracht. Helemaal bont maakt de 3e beste jaarling van Nederland het. Deze duif wordt van de 10 vluchten 9 keer in een treintje thuisgebracht en 1 keer niet, nou niet weet ik ook niet zeker maar dan scheelt het 19 seconden met een hokgenoot dus dat reken ik als niet. Ook alle 3 dagfond vluchten die tellen voor deze competitie komt dit duifje in een treintje thuis.
De familie Verkerk heeft om dit stayeren te bewerkstelligen op deze 10 vluchten maar liefst 2239 duiven ingekorfd dat is een gemiddelde van 224 per vlucht. Willem de Bruyn korfde gemiddeld 95 duiven per vlucht in voor de 2e ranking. Maar vergeet niet dat beide liefhebbers vlak bij elkaar wonen en deze duiven ook nog eens met elkaar vliegend naar huis komen.
Ook heb ik de nummer 5 van deze competitie eens nader bekeken.
Dit duivinnetje de “040” van de comb. Moes uit Zaandam heeft een niet te vergelijken prestatie neergezet. Van de 10 vluchten komt ze 9 keer helemaal alleen aan. En één vlucht met 19 sec verschil dus misschien is ze wel 10 keer alleen gearriveerd. De comb. Moes heeft over de 10 tellende vluchten gemiddeld 24 duiven ingekorfd. De “040” heeft dus geen hulp van hokgenoten gehad. Wat een ongelooflijk sportief verschil. Hoe goed was Eddy Merckx geweest als hij altijd tegen een groep samenwerkende top wielrenners had moeten koersen. Tegen een samenwerkend peloton valt als eenling niet te fietsen. Tegen een groep duiven met dezelfde bestemming valt als eenling duif ook niet te vliegen.
Als we dit lezen kun je jezelf afvragen wat heeft zo’n competitie als “Pipa ranking” of “Wie Heeft Ze Beter” nog voor zin. Wat stelt de hele duivensport eigenlijk nog voor als we hier geen paal en perk aan gaan stellen.
Het moge iedereen nu toch duidelijk zijn dat een duif die wekelijks tussen hokgenoten thuisgebracht wordt geen partij is voor een duif die dit voordeel niet heeft.!!
Ook blijkt nu waarom er door deze liefhebbers zoveel duiven op de nalijn wordt ingekorfd. Veel liefhebbers doen op deze vluchten niet meer mee of gebruiken deze vluchten om nog wat duivinnen of late jongen af te richten (fond liefhebbers). Zowel de nummer 1 als de nummer 2 in de competitie beste jaarling PIPA ranking hebben hun beste en hun derde beste klassering behaald op een nalijn vlucht.
Martin van Zon.