We hadden er al weken naar toe geleefd en keken er vol verwachting naar uit. En dan bedoelen we natuurlijk de eerste dagfond vlucht van het jaar Blois, met voor mij een afstand van 535 km. Eigenlijk een vluchtje waar( wat betreft afstand) mijn duiven hun hand niet voor omdraaien. Donderdagavond 28 jaarling doffers ingekorfd in Lekkerkerk en ze waren zoals altijd weer prachtig. Onze verwachtingen waren dus hoog.Alle vitesse vluchten waren zeer goed verlopen maar de dagfondvluchten daar op moest het gebeuren.De duiven waren een weekje thuis gehouden en daar hadden we nog geen ervaring mee. Spannend dus allemaal en toen we zaterdagmorgen vroeg opstonden was het eerste loopje naar de computer. Alles zag er goed en rustig uit en toen onze duiven om 7 gelost werden begon de spanning langzaam te stijgen.
Na dat ik alles in gereedheid had gebracht en er niets meer te doen was rond en op ons hok heb ik contact gezocht met Carlos die in België aan de Franse grens woont. Normaal doe ik dat niet vaak maar het bevreemde me dat Peronne niet gelost werd. Carlos bevestigde mijn angstige vermoeden dat het geen appeltje eitje zou worden vandaag. Hij weer was niet echt best in Moorslede en Carlos zijn duiven (die gelost waren in Clermont) hadden duidelijk al een flinke plens water over zich heen gehad. Die vlucht Clermont liep ook zeer slecht met grote gaten en Arras voor België bleef ook maar vast zitten. Onze gezonde nerveuze spanning begon langzaam om te slaan in een angstig vermoeden dat het een rotvlucht zou gaan worden. Toen even later duivenvriend Ad uit Bergen op Zoom wist te vertellen dat Pont st Max ook voor geen meter liep werd ik echt ongerust. Weer even later kregen we te horen van Ad en Jaap dat de aankomsten van Bourges in België ook zeer verontrustend waren.
Met al deze negatieve info is op de duiven wachten niet bepaald echt leuk en spannend. Een andere spanning als dat we normaal op onze duiven staan te wachten. We hadden de duiven verwacht zo rond twee uur en rond de 1300 meter. Het begon al naar half drie toe te tikken toen ik achter de bomen vandaan een duif aan zag komen. Prachtig in stijl zoals gewoonlijk viel daar de “516” weer op de klep. De “516” is normaal al een klein geblokt doffertje maar nu was hij nog de helft kleiner. Nat en doorgeregend stond hij daar weer voor me op de klep. Ik vond het echt een hele mooie prestatie van hem, wekelijks vroeg op alle vluchten en nu op zijn dagfond debuut pats weer mijn eerste duif.Enkele minuten later komt nummer 2 en dan komt de trein weer langzaam op gang de ene verzopen kat na de ander meld zich en als we af gaan slaan hebben we er gelukkig weer 26 van de 28 thuis. Vanmorgen voor 8 uur kwamen de laatste 2 thuis en die zagen er beter uit dan de doordouwers die gisteren wel op tijd op de lijst stonden. We hadden liever een normale vlucht gevlogen maar we zijn zeer tevreden over het resultaat en we vliegen ook nog ruim 50% prijs.
Ik vind deze vluchten helemaal drie keer niks maar ieder jaar heb je er zo wel een of andere bij. We hebben in ieder geval 14 dagen de tijd om alle neuzen weer de goede kant op te krijgen. Hopelijk liggen er in 2019 nog een paar mooie dagfondvluchten in het verschiet. De uitslag afd. 5 tegen 5794 begonnen we met 44e 72e 96e en 15/28 niet goed maar zeker ook niet slecht met allemaal onervaren jaarlingen. Tijdens het inkorven hebben Jochem en ik een heel tijdje met Jan Ouwerkerk zitten praten. We hadden het over mijn jaarling weduwnaars en over mijn voorbereiding dit jaar. Jan denkt dat voor een jaarling de 1e dagfondvlucht vaak de moeilijkste is en als het een goede duif is hij daarna alleen maar beter wordt. Ik heb deze ervaring ook, vaak missen jaarlingen ook op zo’n 1e dagfondvlucht. Mijn strijders liggen op dit moment allemaal weer lekker op hun zij in hun broedbak te slapen. Over 14 dagen zijn ze er zeker weer klaar voor. We gaan ons best doen!!
ps Ik heb iemand alweer een tijdje terug een koppel jonge figuritas beloofd maar kan me niet meer herinneren aan wie.
Bel even als je dit leest, heb er nu twee die gespeend kunnen worden.
Fijne Zondag,
Martin.