Nog slechts 2 weken en dan hebben we de eerste vlucht al weer achter de rug. Ongelooflijk wat is de tijd toch snel gegaan. Het lijkt wel of de tijd steeds sneller gaat naarmate je leeftijd stijgt. Toen ik op de lagere school zat duurde de grote vakantie voor mijn gevoel een eeuwigheid en nu is een jaar in een zucht voorbij. Maar we gaan weer met onze mooie sport beginnen en kijken er ook naar uit. We hebben de manden afgelopen week weer schoon gemaakt voor het nieuwe seizoen.
Onze vliegduiven verzorgen nog jongen van 14 dagen maar doen dat gescheiden. We laten de vliegduiven één keer per dag trainen en dat doen ze goed. Niet meer zolang als we gewend waren maar toch nog wel 45 minuten en dan vliegen ze hard en driftig!
Een enkele duif vliegt wat langer en enkele wat korter, de drang naar hun jongen zal daar een rol in spelen.
De duivinnen zijn knap chagrijnig en hangen regelmatig aan het gaas, ze willen naar hun eigen afdeling en dat is logisch.
Volgend weekend gaan de jongen er af en dan staat het hele spul op weduwschap en moeten ze er klaar voor zijn.
Afgelopen woensdag voor het eerst de jonge duiven gelegenheid gegeven om naar buiten te gaan. Het hele koor zat in een paar tellen op het dak en alles liep volgens het boekje. Het was een halfuurtje echt genieten. Totdat een sperwer uit het niets roet in het eten kwam gooien en tussen de piepers dook.
Alles de lucht in en grote paniek onder het jonge spul. Al vliegend pakte de sperwer razendsnel een jonge duif en samen vielen ze naast het hok op de grond. Ik kon de sperwer gelukkig wegjagen en het jong ontsnapte, maar ik ben er wel eentje kwijt en dat zal vermoedelijk dit duifje zijn.
Dit was de eerste keer in Krimpen aan de Lek dat we hier zoiets meemaken. Voorlopig hebben we ze maar een paar dagen vastgehouden. Hopelijk dat de sperwer weer verder naar het Noorden getrokken is als we maandag een nieuwe poging gaan wagen.
We zitten op dit moment met een probleem en kunnen daarom de oude duiven niet opleren. Het stuurslot van mijn auto is kapot en het is een hele poppenkast om dit snel te fiksen, daar moeten formulieren voor ingevuld worden en het duurt gewoon een aantal dagen voordat mijn garagehouder zo’n slot binnenkrijgt.
Heel jammer want met dit mooie weer was het prachtig geweest om ze een paar keer op nest weg te brengen en hun oriëntatie weer wat aan te scherpen. Maar het is niet anders en hopelijk kunnen we ze in de laatste week nog een keertje opleren.
Dan hebben we ook nog het fond hokje aan de waterkant en daar hebben we verleden week woensdagavond gekoppeld. Deze duiven zitten verduisterd in plaats van te zijn bij gelicht. Toch hebben ze op 2 koppels na allemaal al gelegd. Deze duiven zijn nog niet buiten geweest dit jaar en moeten op een nieuwe hok uitgewend gaan worden. We gaan het allemaal meemaken een duivenmelker verveelt zich nooit en komt altijd tijd te kort!