Vandaag stond de 1e midfond vlucht vanuit Pontoise (360 km) op het programma. Het was prachtig weer dus onze verwachtingen waren hoog gespannen. We hadden donderdag 31 duiven ingekorfd die allemaal in werkelijk perfecte conditie waren. Zowel de doffers als de duivinnen trainden geweldig en er was dan ook geen enkele reden om geen vertrouwen in onze duiven te hebben. De duiven werden om 8.30 gelost en we verwachtte de duiven zo rond kwart over een. Maar hoe we de lucht ook afspeurde er arriveerde rond dat tijdstip geen duif en de snelheid zakte en zakte. Waar blijven de duiven vroegen we ons ondertussen af. Dan om 7 voor twee valt er een duif als een raket,hoog uit de lucht en in een streep op de klep. Een twee jarige doffer die ik absoluut niet als eerste had verwacht. Een duif die ik wel verwacht boven de 500 km maar op deze afstand verwachtte ik toch echt andere duiven. Dan moeten we wachten en wachten en dat geeft geen goed gevoel. Na tien minuten krijgen we twee jaarling broers praktisch tegelijk en dan gaat alles naar mijn gevoel veel te traag en als ik mijn beste duivin (517) door haar poten gezakt voor de drinkbak zie liggen krijg ik een raar gevoel. Deze duif heb ik nog nooit zo uitgedroogd thuis gekregen in de drie jaar dat ik met haar vlieg. Even later komt de “616” ook helemaal uitgedroogd bij de drinkbak liggen. Aan de doffers is niet veel te zien maar de helft van de duivinnen zijn behoorlijk uitgedroogd. Wat hiervan de oorzaak is weten we niet maar deze duiven waren volstrekt kansloos. In de conditie waarin ze thuis kwamen waren ze absoluut niet in staat om een kopprijs te spelen.Bij mijn eerste 5 duiven zat deze keer maar 1 duivin en dat is meestal andersom. Dan blijken er meer duiven te zijn gearriveerd dan er op de klok staan en blijkt het constateersysteem niet goed te werken. We gaan op zoek naar de duiven die niet genoteerd zijn en ondertussen vallen er steeds maar duiven. Een puinhoop, na enig verloop komen we erachter dat ook onze 1e getekende “Sara” niet geconstateerd is. Na zeker al 20 minuten thuis te zijn geweest wordt “Sara” alsnog geconstateerd en wint ze achteraf nog een staart prijs. Als we om 4 uur af gaan slaan moeten we nog 2 duivinnen.Op de club blijken er abnormaal veel duiven nog niet thuis te zijn. Als ik zie dat een flink gedeelte van mijn duivinnen al bij voorbaat kansloos waren door uitdroging (het zij dat ze geen water hebben gedronken of hebben kunnen drinken of op een erge warme zonneplaats in de auto hebben gezeten) is het ook goed te verklaren waarom er nog zoveel duiven om 16.00 niet thuis waren op de club. Toen we thuis kwamen van het afslaan was alles weer thuis en waren de duiven ook allemaal al weer behoorlijk goed gerecupereerd. Al met al hebben we geen goed gevoel overgehouden aan deze toch mooie zaterdag met prachtig vliegweer. Maar ja dat gebeurt nu eenmaal in het leven van een duivenliefhebber.
De uitslag in de club Pontoise 360 km 288 d 1-5-6-9-10-12-13-15-16-19-21-25-27-28-29-30-31-43-44-5154-60-71.31/23.In de kring r/a ( 2164 duiven) beginnen we met prijs 8 en vliegen we 31/21.In de afdeling beginnen tegen 14.816 duiven met prijs 102 en vliegen we 22 prijzen.
Dat het geen echt lekker vluchtje was blijkt ook wel uit de uitslag van de familie Verkerk. 231 duiven mee en daar van vliegen 72 duiven prijs. Dus hebben ze op deze vlucht maar liefs 159 duiven die er rats onderdoor vliegen. En die 159 duiven zullen toch zeker geen slechte duiven zijn. Volgende week gaan weer 100 km verder en dan gaan we het nog eens proberen.
Een ieder een fijne zondag toegewenst.
Martin