Het zit er weer op voor dit jaar en we hebben de laatste jonge duiven vlucht weer achter de rug.
We hebben donderdag nog 14 duiven uit kunnen zoeken die behoorlijk goed in de veren zaten waarvan één jonge doffer die nog heel goed en strak in de veren zat omdat hij een groot jong had om voor te zorgen. Een vlucht van zo rond de 450 km met de jonge duiven moet je wel serieus nemen en als die zwaar uitvalt dan doe je kale jonge duiven daar geen plezier mee.
De duiven werden lekker vroeg gelost en het werd weer een razend snelle en mooie vlucht waar één minuut een heel groot verschil maakte en waar de duiven bij topspelers (met veel duiven mee) weer in groepjes thuis arriveerden. Pascal en Jochem waren van de partij en terwijl ik binnen met bezoek gezellig zat te praten maakten zij alles in gereedheid om de duiven te ontvangen.
Ons bezoek waren mensen (vader, moeder en zoon) die wel eens wilden ervaren hoe de duivensport thuis in de praktijk bij de liefhebber zelf er aan toe gaat. Deze mensen hebben zelf één duif, (die bij hun in huis woont) en hadden geen flauw benul wat duivensport nu eigenlijk precies inhoud.
Ik had ze dus uitgenodigd om dat zelf eens te komen meemaken. Het werd een hele mooie ontmoeting en toen we na de koffie naar buiten gingen duurde het niet lang of onze mannelijke gast zag (nog voor alle geoefende ogen) een duif uit het noorden terug komen vliegen.
Het bleek precies de jonge doffer te zijn die zelf een jong te verzorgen had. Hij landde net naast de valplank en vloog vandaar naar de schuur en weer terug. Het duurde nog wel even voordat hij geconstateerd was en vloog in onze kring toch nog een mooie 33e prijs tegen 579 duiven. De rest van de jongen kwam er behoorlijk snel achteraan en waren zo thuis ,maar niet snel genoeg om nog mee te doen.
We hebben dit afgelopen seizoen ervaren als wellicht het slechtste seizoen ooit in mijn carrière en we gaan daar wat aan doen. We voelen ons nog energiek genoeg om de boel nog eens goed aan te pakken.
We hebben Brandy Snoeijink bereid gevonden om ons daarbij te helpen en dat gaat hij ook doen! En op korte termijn, want des te eerder des te beter als het om de gezondheid van de duiven gaat!
En dus komt de grootste uitdaging van de laatste jaren om de hoek kijken. Het afbreken en plaatsten van de nieuwe hokken. We moeten ook flink gaan snijden in ons duivenbestand, want het wordt allemaal veel kleinschaliger. Er moeten dus veel duiven weg en dat valt niet mee!
De kwekers gaan hier allemaal weg en naar Jochem en Pascal en ik ga hier alleen nog met duiven spelen. We krijgen twee nieuwe vlieghokken van 4 meter terug, één hok voor de oude en één voor de jonge duiven.
Een hok voor 16 koppels oude duiven en een hok voor ongeveer 50 jonge duiven. We laten het kweekhok nog een even staan om de 16 koppels vliegduiven een poosje te stallen. Als de nieuwe hokken staan dan gaat dat ook weg en komt daar een klein nieuw vlieghokje te staan met duiven voor de grote fond met de ingang naar het oosten.
We blijven voorlopig met onze column wekelijks online en zullen dan regelmatig verslag blijven doen van de vorderingen tijdens de sloop en de bouw en ook regelmatig wat foto’s op Facebook plaatsten. We gaan een hectische tijd tegemoet want er moet nog heel wat gebeuren.
We gaan het zien, we kijken er naar uit maar zien er ook tegen op, tegelijkertijd!