Waarom een bijzonder vlucht?

In mijn vorige blog betitelde ik Pontoise als een bijzondere vlucht. Amper een week later kan ik er wel iets aan toevoegen” Een bijzonder vlucht met een zwart randje” Was ik zelf nog 3 jaarlingen kwijt, dan is dat nog niets als ik kijk naar de Zuid-Hollandse topspelers Bas Verkerk en Peter v.d. Merwe ,Peter was er nog 11 van de  71 kwijt en Bas nog 33 van de 180. En het typische is eigenlijk dat deze 2 hokken de week ervoor allebei een wereld uitslag neerzette. Een hele serie prijzen met veel kopduiven. Nu is het precies andersom, weinig of geen kopduiven en een slecht prijs percentage.

Ik heb een soms (voor mezelf) vervelende eigenschap. Als er iets mis gaat met mijn duiven wil ik dat kunnen verklaren. Wat ik al eerder aanhaalde in mijn vorige blog, het viel mij op dat mijn duiven ontzettend dorstig waren. Toen er amper 40 duiven thuis waren bleken die 40 duiven al 3 liter water te hebben gedronken. Dat vond ik heel abnormaal maar dat kan natuurlijk toch wel eens gebeuren. Het weer was niet optimaal maar ook niet zo slecht dat er niet gelost had mogen worden. Maar tijdens mijn speurtocht afgelopen week naar de reden van de grote verliezen kwam ik toch wel iets heel vreemds tegen.

Ik kreeg dinsdag een telefoontje van een jonge Friese duivenliefhebber Reitze Schotanius uit Sloten. Hij had een jaarling doffer van mij opgevangen en ik besloot mijn doffertje gelijk te gaan halen. Na het verzorgen van mijn duiven ben ik rond 20.00 in de auto gesprongen en heb ik 2 uur en 10 minuten gereden om mijn duif op te gaan halen. De duif was perfect door Reitze verzorgd en na een leuk (koffie) tafel gesprek ben ik weer terug gereden. Thuis gekomen heb ik midden in de nacht de doffer weer in zijn bak gezet en even het licht aangedaan om hem te laten drinken. Hij was blij dat hij weer thuis was en ik was blij dat hij weer in zijn bak zat. Doodmoe maar super gelukkig stapte ik rond half 3 mijn bed in. Wat mij opviel was de conditie van de duif ,die was nog steeds perfect. Reitze grapte nog tijdens het overhandigen van mijn duif ” Ik korf ze vaak niet zo mooi in”. Ik heb dus in de auto 4 uur kunnen denken wat er nu mis is gegaan. En beetje bij beetje begint het voor mij wat duidelijker te worden. Wat zijn de feiten als we die op een rijtje zetten? Ik schrok behoorlijk toen ik hoorde dat onze duiven pas rond half 9 vrijdagmorgen zijn gaan rijden richting Frankrijk en daar rond 15.00 uur op hun bestemming arriveerde.

Daar kan ik dus met mijn pet niet bij. Waarom gaan de chauffeurs met deze hitte niet gewoon in de avond rijden? Als ze dan doorrijden en ze zoeken een plaatsje in de schaduw op om de duiven te laten rusten, dan kunnen ze tegen de avond naar de losplaats rijden.(Zoals Jan Stam vanmorgen zo mooi op facebook postte) Nee nu wachten ze tot de duiven al een paar uur in de zon staan te bakken en gaan dan in de brandende zon rijden. Ik weet hoe dat gaat rond Antwerpen en Parijs daar staan ze heel lang pal in de zon. Het was in Franrijk 35 graden en dan op het heets van de dag een uurtje of 7 rijden dan hoeft er maar iets mis te gaan en ben je de sigaar.

En ook als je onderweg al flink uitgedroogd bent dan drink je het niet meer recht als je tenminste nog in staat bent om te drinken. In de periode dat ik intens met Mari Rietveld omging (zo rond het jaar 2000) gebeurde er ook zoiets. Duiven van afd. 7 waren toen ingekorfd voor een midfond vlucht. Ook die duiven hadden behoorlijk lang in de zon gestaan op het terrein van de transporteur( v Gerwen dacht ik) Op de lossingplaats aangekomen had de convoyeur al door dat er iets mis was en er werd besloten naar een korte afstand terug te rijden. Daar gelost met prachtig weer bleek het een drama te worden en waren er heel veel duiven weg(en ook toen veel jaarlingen van toppers).

Duiven die over de kook zijn geweest en/of gedehydrateerd zijn, zijn niet in staat om thuis te geraken. Het oriëntatie vermogen werkt niet goed en zo als afgelopen week met storm op staart vliegen ze veel te ver door. Dat zie je nu ook, wat hebben onze duiven in Noord-Denemarken te zoeken? Daar kom je pas terecht als je oriëntatie vermogen niet goed functioneert en je toch in topconditie bent. Mijn duif trainde (nadat hij 4 uurtjes terug op het hok was) gewoon in de morgen weer een uur met zijn maatjes mee. Hij kan in principe zo weer worden ingekorfd. Ik denk dat veel van de weg gebleven duiven gewoon door gejast zijn door dat hun oriëntatie vermogen niet goed functioneerde door dehydratatie. En misschien is het toch een betere optie om duiven niet meer overdag te vervoeren met deze hitte en een paar verse chauffeurs achter de hand te hebben. Want ik begrijp dat een chauffeur die de hele dag al gereden heeft s’ avonds niet door mag rijden naar Frankrijk. Maar ik denk ook dat het welzijn van de duif centraal moet staan in onze sport. Als we dat niet doen en andere belangen laten prefereren is het snel einde oefening. Hopelijk wordt hier weer wat van geleerd en opgestoken!!

Martin.