Over “hoe de duivensport de pijp uitgaat”

Iedere Nederlander heeft de uitdrukking “de pijp uitgaan” wel eens gehoord. Het betekent het tijdige met het eeuwige verwisselen of simpelweg dood gaan. Veel mensen denken dat deze uitdrukking iets met een crematorium te maken heeft maar daar heeft het absoluut niets mee van doen. Deze uitdrukking is zeker al 500 jaar oud en is afkomstig vanuit een beroep dat voor de meeste onder ons onbekend is. Toch bestaat dit oude beroep al van ver voor de middeleeuwen. Ik heb het dan over het “kooien” een manier van jagen op eenden dat zich in en op een eendenkooi afspeelt. Een eendenkooi is eigenlijk iets heel simpels. Het bestaat uit een flinke plas water omgeven met bomen en veel struikgewas. De man die zo’n eendenkooi beheert noemt men een kooiker en zijn trouwe kompaan is een hondje. Dit hondje noemen we een kooiker hondje.Een echt Nederlands bruin/wit hondje dat gefokt is om de kooiker te assisteren om eenden te vangen. Ik heb het voorrecht gehad om ruim 20 jaar pal naast zo’n eeuwen oude eendenkooi te hebben mogen wonen .Vandaar mijn kennis omtrent het reilen en zijlen rondom een eendenkooi.

Het principe betreffende het vangen van eenden in een eendenkooi is heel simpel. We praten dan over een flinke plas water afgeschermd door bomen en struiken en waar volstrekte rust heerst. Het vangen van eenden gebeurt altijd in het najaar en in de winterperiode. De kooikers waren tijdens de overige maanden van het jaar vissers. Op zijn eendenkooi heeft de kooiker een aantal makke eenden wonen die dagelijks door hem worden gevoerd. Deze eenden worden staleenden genoemd en zijn net als het hondje kompanen van de kooiker. Ze dobberen lekker half slapend volgevreten rustig op de plas.Ze lokken zo overvliegende hongerige migrerende eenden uit de lucht. Deze overvliegende eenden zijn meestal echte wilde eenden die hier alleen de winter doorbrengen en in het voorjaar weer richting het Noorden trekken om daar te gaan broeden.

De kooiker heeft 4 ruime sloten gegraven op elke denkbeeldige hoek van de plas. Deze sloten worden “pijpen” genoemd. Deze pijpen zijn heel listig gebouwd en zijn heel breed in het begin en lopen wat krom weg naar mate je verder de pijp in komt. Ook heb je het idee dat het verderop in de pijp steeds lichter wordt. De kooiker heeft namelijk wat bomen en struiken weggehaald zodat de eend denkt dat hij richting het einde van de pijp nog steeds omhoog weg kan vliegen. Wat de eend niet weet is dat er verderop in de pijp (voor de eend op die afstand onzichtbaar) een heel ruim net is gespannen. Dat net wordt steeds kleiner en kleiner en eindigt in een soort fuik/vangkooi. Hoe bestaat het dat wilde eenden (die echt niet gek zijn) dan toch zo stom zijn om die pijp in te zwemmen. Dat gebeurt omdat er heel goed is over nagedacht om de (van nature) nieuwsgierige eenden te lokken. Ze worden heel gericht richting de pijp gelokt. Als de eenden voor in de pijp zwemmen worden ze door acties van de kooiker misleid en vliegen ze uiteindelijk allemaal “de pijp uit” en hun dood tegemoet. Daar komt dus de uitdrukking “de pijp uit gaan” vandaan.

Nu ik mezelf een beetje meer ben gaan verdiepen in de strategie gehanteerd door onze N.P.O voorzitter om zijn “nieuwe” duivensport te realiseren” zie ik heel veel overeenkomsten met een eendenkooi. Ik zal proberen de overeenkomsten die ik zie uit te leggen. We beginnen bij hoe de eenden worden misleid. De overvliegende eenden worden dus gelokt door de staleenden. De vliegende eenden denken dus veilig te kunnen landen tussen hun soortgenoten. De kooiker heeft aan één kant van de pijp rietmatten(schermen) geplaatst van waar achter hij de eenden kan zien. Maar de eenden kunnen hem niet zien. Hij werkt dus letterlijk van “achter de schermen”.Ook weer zo’n oude uitdrukking die vanuit de eendenkooi afkomstig is. Hij kan door eenvoudig een vinger tussen het riet te steken precies zijn toekomstige slachtoffers (de eenden) zien zwemmen. Hij heeft dus de regie in handen zonder dat de eenden dit door hebben. De rietmatten zijn enkele meters lang en staan schuin geplaatst. De eerste en de daar opvolgende riet matten overlappen elkaar en staan steeds iets schuin naar achteren opgesteld met ruimte voor de kooiker om daar eventueel tussen door voor de riet mat te kunnen stappen. De kooiker heeft dus een heel stuk riet (schermen) tot zijn beschikking waarachter hij vrij kan lopen zonder dat de eenden hem zien. Maar hij kan wel steeds ook tussen elke rietscherm vandaan komen en plotseling achter en dus tussen de eenden en de waterplas te voorschijn komen.

Hier volgt de specifieke werkwijze van de kooiker, hij kijkt eerst vanwaar de wind komt en gaat bij die pijp aan het werk waar de eenden hem niet kunnen ruiken. Hij neemt zijn hondje mee naar die pijp en laat de hond steeds tussen de overlappende ruimte tussen de rietmatten voor de rietmatten langs lopen. De hond heeft een mooie zichtbare pluimstaart en de eenden komen nieuwsgierig maar voorzichtig naderbij. De eenden zwemmen langzaam de pijp in en de kooiker laat het hondje zijn kunstje weer opvoeren maar dan verder op en dieper de pijp in. De eenden zwemmen nu in het begin van de pijp maar de eenden zijn absoluut niet bang want ze denken gewoon terug kunnen vliegen richting plas. Dan herhaald de kooiker het kunstje nog één keer en weer iets dieper de pijp in. De eenden zwemmen nu al een stukje in de pijp maar denken bij dreigend gevaar nog steeds makkelijk terug te kunnen vliegen richting plas. De kooiker stapt nu plotseling achter het eerste rietscherm vandaan en de eenden moeten in een fractie van een seconde beslissen wat te doen. Tussen de waterplas en de vrijheid staat de kooiker en recht vooruit en weg van de kooiker zien de eenden het licht en de ruimte om weg te vliegen. Elke eend neemt de verkeerde route want ze vliegen instinctief allemaal van de kooiker af. De eenden vliegen in paniek de pijp uit en proberen omhoog weg te vliegen. Dat lukt niet want daar boven is een net aangebracht. De eenden vliegen steeds verder de pijp in en die pijp wordt steeds nauwer en nauwer. De kooiker loopt rustig richting de eenden en die blijven alsmaar van hem af vliegen. Ze eindigen aan het eind van de pijp in een soort kooi. De kooiker kan op enige afstand met een touw de klep van de kooi sluiten. Hij kan de gevangen eenden even later door middel van een klep uit de kooi pakken. Vroeger werden de eenden gedraaid (de nek om) en werden door de kooiker als voedsel verkocht. Nu worden de meeste geringd en nog maar op enkele eendenkooien de nek gedraaid. Maar hoe dan ook de eenden raken alles kwijt en zijn overgeleverd aan de genade van de kooiker.
.
Misschien begint het al een beetje te dagen waar ik na toe wil met de vergelijking met het beleid van onze N.P.O voorzitter. De kooiker krijgt de eenden daar waar hij ze hebben wil door hun te misleiden. Door hun een schijn werkelijkheid te tonen. Als ik ervaar hoe de gemiddelde duivenliefhebber denkt over de toekomst van zijn/onze duivensport. Dan zie ik de meeste liefhebbers als eenden die op dit moment richting pijp zwemmen.Ze hebben niet in de gaten dat ze heel langzaam de richting op zwemmen die de N.P.O voorzitter voor ze uitgestippeld heeft. Door een aantal slimme acties heeft onze voorzitter bijna alle N.P.O leden al behoorlijk ver in zijn vangpijp zwemmen. Tussen zijn “staleenden” snateren de liefhebbers rustig zwemmend richting zijn vangpijp. Als ik met liefhebbers over de toekomst van onze duivensport praat dan valt me op dat bijna iedereen denkt dat het zo’n vaart niet zal lopen.Ze vertrouwen blind op hun afdeling bestuurders. “Onze afdeling bestuurders zullen het niet pikken als de voorzitter zijn plannen doorzet” snateren ze nu nog vrolijk dobberend (voor in de pijp) in het rond .Wat ze niet door hebben is dat enkele bestuurders “staleenden” zijn die uit de hand eten en samenwerken met de N.P.O kooiker.En dat de N.P.O kooiker nog meer hele slimme middelen (om zijn doel te bereiken) heeft bedacht. Hij kan als hij wil nu al achter de rietmatten vandaan stappen maar wacht nog even tot we iets verder gezwommen zijn. En misschien tot zijn plan om bijvoorbeeld heel Nederland in sectoren op afstand te verdelen is goedgekeurd.(Want dat betekent einde afdelingen en kiesmannen dus dan is zijn absolute macht binnen.)

Het moge duidelijk zijn dat onze voorzitter een andere toekomstige duivensport voor ogen heeft dan bijna al de leden die hij vertegenwoordigd. Hij kan zijn gang gaan omdat hij zich gemanifesteerd heeft als de redder van de duivensport. Maar wat en hoe hij dat gaat doen is nog steeds een raadsel. Van enige duidelijke informatie en transpiratie naar de leden toe is geen sprake. Zijn voorspelling dat er in 2021 een leden toename zal komen kan al in de categorie misleidingen worden geplaatst. Veel leden zijn bang dat hij een zodanige draai aan onze duivensport gaat geven dat onze duivensport totaal anders wordt. Want nogmaals van enige transparantie is tot nu toe geen sprake. Hij lokt ons steeds verder de pijp in met zijn kooiker hondje (het redden van de duivensport) zonder dat we weten wat zijn echte plannen zijn. Wat ik wel weet is dat hij een aantal zaken tot nu toe heeft gedaan die wat mij betreft niet veel goeds inhouden.

Toen MvdK aantrad als voorzitter had hij te maken met de absolute macht van de kiesmannen. Ik ben eerlijk gezegd zelf ook geen voorstander van het kiesmannen systeem. Mijn argwaan is gebaseerd op het feit dat er nogal wat kiesmannen in het verleden op vergaderingen hun eigen visie predikten. En dat vaak zonder ruggespraak met de leden van hun eigen afdelingen. Als MvdK zijn plannen met onze duivensport wil gaan realiseren dan moet hij de absolute macht in handen zien te krijgen. Zijn voorstellen moet dus goedgekeurd worden door de afdelingen die weer vertegenwoordigd worden door de kiesmannen. Dat was en is zeker geen makkelijke optie. Maar daar heeft hij wat op bedacht, een prachtige tegenhanger van het kiesmannen systeem. We hebben nu een aantal zgn. secties en platforms en die hebben per sectie meer stemmen als 8 van de 11 afdelingen.

Ik zal het even uitleggen. Nederland heeft dus 11 afdelingen waarvan alleen de drie grootste afdelingen dat zijn Zuid-Holland,Gelderland en Oost-Nederland 2 kiesmannen(stemmen) hebben. De rest van de afdelingen hebben maar 1 stem. Bij elkaar hebben alle leden vertegenwoordigd door hun kiesmannen dus 14 (eigenlijk 13 nu Zeeland zonder bestuur zit) stemmen. MvdK heeft met zijn platforms en secties nu 12 stemmen. De secties en platforms die allemaal 2 stemmen hebben zijn hoe dan ook geen onafhankelijke vertegenwoordigers van alle duivenliefhebbers. En natuurlijk zitten er in die secties en platforms mensen met de beste intenties maar ze kunnen te veel worden beïnvloed door MvdK. Hun ideeën kunnen ten alle tijden bij gestuurd of zelfs als het nodig is geblokkeerd worden door MvdK.

We kunnen wat mij betreft spreken van een mogelijke ongezonde MvdK invloed op alle secties en platforms. Alle basisprincipes van een eerlijke democratische manier van besluitvorming worden hier met voeten getreden.
De vertegenwoordigers (de stemmen) van alle liefhebbers van bijvoorbeeld Brabant 2000,afd. 7 en afd. Friesland bij elkaar hebben minder stemrecht( 3 stemmen) dan bijvoorbeeld het platform jeugd en het platform transport (samen 4 stemmen). Dat zou nog niet zo erg zijn mits dergelijke platforms nog ergens door gedragen werden. Maar om deze 2 platforms meer gewicht aan stemmen te geven dan alle liefhebbers uit de provincie Utrecht,Noord Brabant en Friesland bij elkaar is een typische N.P.O kooiker actie.
We zullen deze platforms even tegen het licht houden.

Blijkbaar bestaat het platform transport uit afgevaardigden van de afdelingen. Vorig jaar (november 18) is een bijeenkomst inzake vervoer en nationaal vliegprogramma geweest. In die bijeenkomst waren diverse afdelingen het NIET eens met het platform transport. Hoe kunnen zij de afdelingen dan vertegenwoordigen bij een N.P.O vergadering? En dit met 2 stemmen? Dan hadden zij zaken in stemming moeten brengen waarbij de meerderheid van de afdelingen hun stem kenbaar had moeten maken. Dit is niet gebeurd. Ofwel dit zijn 2 stemmen voor kooiker MvdK.
 
Platform jong is ook zo iets moois ze vertegenwoordigen alle liefhebbers jonger dan 50 jaar Hiervan heb ik nog nooit iets voorbij zien komen, geen vergadering, niets. Wel vertegenwoordigen zij een doelgroep?? Weer 2 stemmen voor kooiker MvdK.

Ook bij de secties zien we hetzelfde verhaal
Basisleden worden ingedeeld bij 1 of 2 disciplines. Als je leest in reglement secties artikel 2 lid 3, Het N.P.O bestuur (kooiker MvdK) deelt een lid bij een sectie in. Lid 4, een lid dient zelf bezwaar te maken om bij een andere sectie ingedeeld te worden. Hoeveel leden iedere sectie heeft is niet bekend. In de vergadering vorig jaar (1e vergadering) was naar inschatting 1% van de vliegende leden per discipline aanwezig bij de sectievergaderingen. Dit betekent dat zij (die 1% dus) voor iedereen beslissen. Daarnaast lees artikel 19 lid 8 hierin staat dat “basisverenigingen” vertegenwoordigd worden in de sectieraad door zichzelf en hun basisleden?????.
 
Als we even kijken hoe het Nationaal vlucht programma tot stand is gekomen dan kun je je hart vasthouden bij een eventuele volgende stemming. De platforms hebben namelijk gestemd zonder achterban vergaderingen en de secties hebben alleen vergaderd over hun sectievluchten. En niet over het totale programma(maar waar ze dus wel over hebben gestemd). Wat zien we nu?. Ik dacht 7 afdelingen waren tegen het nationale vlucht programma dus de meeste leden zijn tegen dit voorstel maar het nationale vliegprogramma is wel mooi aangenomen. Dankzij de grote N.P.O kooiker truc van MvdK met de oprichten van secties en platforms. Dit klopt en deugt gewoon niet.

Epiloog

Zo worden op dit moment de Nederlandse duivenliefhebber steeds verder de pijp in gemanoeuvreerd en voor we het weten zitten we allemaal in de vangkooi van N.P.O kooiker MvdK. Dat betekent weg vrijheid en dan moeten we zo dadelijk allemaal zijn plannen ondergaan. Zie je het al voor je allemaal zijn N.P.O constateer systeem huren( geen enkele concurrentie) en onze duiven zo’n joekel van een GPS ring om. Plannen waar geen enkele modale liefhebber op zit te wachten. Dit lijkt een doem scenario maar is veel dichterbij dan we denken. Tegen alle bestuurders van afdelingen die echt achter hun leden zijn blijven staan zou ik dit willen zeggen. De tijd van vergaderen is weer aangebroken. Koppel de parabel van de eendenkooi die je hier hebt kunnen lezen aan je eigen gezonde verstand. En doe er wat mee. Want we gaan met grote snelheid de afgrond (de totale macht in handen N.P.O ) tegemoet. Ik las ergens een overmoedige uitspraak van onze N.P.O voorzitter over een trein die al vertrokken zou zijn. Dat moet bij afdeling bestuurders met gezond verstand toch alle alarmbellen aan het rinkelen brengen. Wat hij zegt is eigenlijk “Ik heb jullie allemaal al in mijn vangpijp zwemmen.Jullie kunnen nog maar één kant op en dat is richting mijn vangkooi”.Als we in zijn vangkooi terecht komen dan zullen we al zijn beslissingen moeten slikken of stikken. Door dat er dan heel veel leden zullen/moeten stikken voorzie ik een gigantische afname van leden. Misschien dat er zelfs van de nu ongeveer 15.000 leden nog duizend of misschien een paar honderd overblijven. Die overblijvers zullen dan een duivensport bedrijven die ver weg is van de duivensport waar ik mee opgegroeid ben en waar wij allemaal van houden en in ons hart bewaren.

Martin van Zon.