Gisteren vlogen onze duiven weer eens Le Mans en net als de eerste grote nationale jubileum vlucht vanuit Le Mans 2005 (waar we toen de 7e van heel Nederland, tegen meer dan 100.000 duiven op speelde) was dit ook weer een bijzondere vlucht. Met net als toen ook nu weer verliezen.
Volgens de lossing verantwoordelijken waren we naar Le Mans uitgeweken anticiperende op de weersverwachtingen van zaterdag. Dit blijven altijd knap moeilijke beslissingen, want wat als het zaterdag wel goed weer was geweest in Vierzon en niet in Le Mans en je kunt dan in Le Mans niet lossen ?Volgens mij krijg je dan op zeker de halve duivensport over je heen. Het zijn moeilijke tijden voor lossing verantwoordelijke de laatste jaren!!
Deze Le Mans gelost met wind op staart leek een appeltje eitje maar dat werd het voor heel veel Zuid-Hollandse duiven in ieder geval niet. Wat ik hier zondag morgen al voorspelde kwam precies uit. Wind op de staart staat garant voor het omhoog kruipen van de duiven op zoek naar luchtstromen die voor hun de hoogste snelheid kunnen genereren. Dat is op zich geen probleem maar als er in de zuiden wind ook wat oost zit dan gaat het fout. Dan zie je dat duiven die heel hoog vliegen voor ze er erg in hebben ergens boven Engeland vliegen en dan tegen de wind in terug moeten. En later tegen de wind in (maar dan laagvliegend) het water weer over moeten.
Nu was er weliswaar geen oost in de wind maar werden de duiven uiterst west in Frankrijk gelost waardoor we ongeveer het zelfde creëerde wat normaal de oostelijke wind bij een zuidoostelijke wind lossing zou doen. Heel veel duiven werden de Noordzee opgeblazen en veel kwamen in Engeland terecht. Voor veel jaarlingen was dit hun eerste Engeland ervaring en dat kost gewoon veren.
Alhoewel de uitslag er redelijk normaal uit ziet was de vlucht alles behalve normaal. Hoe het hier ging zullen we beschrijven. De duiven werden dus in Le Mans gelost om 7.00 met een zuidelijke wind. De snelheid die een duif dan vliegt is dan heel moeilijk in te schatten. “Zorg dat je op tijd bent” was het laatste wat ik tegen Jochem zei die morgen door de telefoon.
We waren deze zondag maar met ons drietjes. Jochem ,Lida en ondergetekende. We hebben één duif (een duivin) die wat model wat buiten de boot valt. Tijdens het inkorven had Dennis al regelmatig een opmerking gemaakt van “die duif is heel anders van model dan de rest”en dat klopt precies. Deze diepe en forse duivin is gewoon een soort terugslag naar haar voorouders maar er is verder niets mis mee. Een wat mij betreft echt “midfond” type van bouw.
Toen we donderdagavond de duiven inkorfde liet ik Jochem zien hoe mooi van kleur haar borstspieren waren en hoe een zogenaamde vorm stip er uit ziet. Echt ongelooflijk wat was deze duif mooi van borstvlees. Niet vaak zo gezien. Ik had meerdere keren tegen Jochem gezegd ,deze duif laat ik zitten want die moet een pittige midfond vlucht of een makkelijke dagfondvlucht hebben om een keer echt vroeg te vliegen. Haar bloedlijn is perfect (kleindochter Kaja) en als de weersomstandigheden en de afstand goed zijn dan staat ze er nog één keertje heel vroeg.
Deze forse duivin kwam nu plotseling als eerste uit de lucht dwarrelen want ze landde pas na een paar rondjes en stond toen een beetje versuft (van de lange sprint) voor ons op de klep. Na de melding bij Teus bleek het de 1e melding in het inkorfcentrum te zijn en dat gaf gelijk een goed gevoel.
Dan moeten we bijna 10 minuten wachten op nummer twee en dat is dit jaar onze allerbeste duif “Hannah” en als je haar weer tussen de huizen door aan ziet komen stormen dan is je dag weer goed. Dan is de trein op gang maar stopt op nummer 18. We hadden 33 duiven ingekorfd en alles is dan stil, geen duif meer te zien. Uren hebben we zitten kijken maar er kwam geen duif meer bij. We sloegen rond 15.00 de klok af en toen moesten we er nog 12 en dat is vrij abnormaal voor ons doen. Toen we terug kwamen van afslaan was er nog geen veer bij gekomen. Uit eindelijk zijn er gisterenavond laat (de laatste kwam nog om net voor 23.00) nog 6 bijgekomen. We missen er nu nog (maandag rond de middag) nog maar liefst 6. En deze maandag morgen dus geen duif meer gezien.
Onze doelstelling hebben we op deze 3e dagfondvlucht weer gehaald want we vliegen weer top tien NPO namelijk de 8e NPO Le Mans afd. 5 rayon oost tegen 2530 duiven (gelukkig deden alle liefhebbers uit Gouda en Bodegraven ook weer mee dit weekend) en verder 48-59- en 18/33.
Dinsdag gaan we wat duiven inkorven voor de ochtend lossing vanuit Bordeaux (868 km) vandaar dat we wat minder duiven mee hadden op Le Mans.
Martin.