Afgelopen zaterdag stonden er 2 vluchten op het programma .De jonge duiven kwamen vanuit Quevrain en de oude duiven kwamen vanuit Chateauroux een nationale en sector vlucht. We hadden op Chateauroux 14 weduwnaars mee (eentje thuis met een beschadigde vleugel).Deze doffers moesten het dit keer alleen doen want de duivinnen zijn gekoppeld en worden niet meer gespeeld. Als je zo’n topper als Sara niet meer speelt is het toch wel een beetje spannend. De jonge duiven werden om 8.35 gelost en de verwachtingen waren hoog. We hadden 72 jonge duiven ingekorfd en deze stonden er goed op. Een oude duivin van buurman Arie en een jonge doffer van ons kwamen praktisch tegelijk uit de lucht vallen en de jonge doffer van ons bleef even zitten maar won toch bij de jonge duiven de eerste prijs in de club ( 2e in de kring) en Arie bij de oude duiven de eerste prijs in de club( 7e in de kring).
Dan moeten we even wachten en dan komen uit alle hoeken en gaten jonge duiven aan duiken die vrolijk vliegend, net als vorige week, elkaar in de lucht houden. Een jonge grijze doffer ging gewoon weer vrolijk mee trainen met enkele overvliegende duiven en kwam 10 minuten later pas weer terug. De uitslag was. Quevrain 177km 217 duiven 1-3-4-5-6-8-10-11-12-14-16-17-18-19-20-21-22-28-30-31-33-34-36-37-38-39-40-45-46-48-49-51-52-54. 72/34.
Dan de oude duiven, dit wordt een verhaal apart wat ik me nog lang zal heugen. Wat ik zeker weten nooit meer zal vergeten. Wat ik eigenlijk al jaren niet meer doe is gezellig na het inkorven over duiven praten. Vroeger in Schoonhoven en later in Gouda was dit de gewoonste zaak van de wereld. Je bent de hele week met je duiven bezig en als deze dan ingekorfd zijn dan valt er iets van je af. Gewoon gezellig een biertje drinken en over duiven praten is dan de totale ontspanning.
Afgelopen vrijdag bleven we met z’n drieën nog gezellig over duiven praten. Voorzitter André, buurman Arie en ondergetekende. Voor dat we er erg in hadden was het twee uur en voor dat ik op bed lag was het weer een half uurtje later. Jammer genoeg was mijn hond ook nog aan de diarree en toen zij om half 6 begon te piepen ,liep ik even later weer met haar door een slaperig dorp op weg naar de hondenwei.
Ik had er die nacht dus drie uurtjes slaap op zitten. Voordat de duiven van Chateauroux kwamen dacht ik dus nog heel even op de bank te gaan liggen. Toen ik wakker schrok zag ik dat het al half 4 was en wandelde ik nog half slaapdronken naar buiten. Daar zat mijn eerste getekende “Brutus” in de ren en wat ik toen voelde is onbeschrijflijk. Wat was ik boos op mezelf ,wat een onvergeeflijke stomme streek. Iedereen die ik had gesproken verwachtte de duiven rond vier uur en wat later belde duivenvriend Ad uit Bergen op Zoom dat de duiven vermoedelijk wel wat sneller zouden komen. Hij bood nog aan om mij te bellen als daar de duiven zouden vallen. Dat wees ik af, ik weet liever niets, zodat mijn eerste duif altijd als een verrassing komt. Normaal komen hier altijd mensen kijken en is Jochem ook altijd vroeg van de partij. Nu dus niet ,ik durfde Brutus amper aan te kijken toen ik hem bij zijn duivin liet en schaamde me diep. Het is ondertussen weer goed tussen ons en volgens mij is hij niet meer boos op me.( Heb hem extra verwend) Brutus heeft de fakkel van Sara overgenomen en won de 1e in het inkorf centrum Lekkerkerk. En de 9e NPO afd 5. en Nationaal sector 2 ook de 9e tegen 6923 duiven. Brutus is een geweldige duif die als jaarling op een pittige Blois ook al een 3e NPO won en dat tegen maar liefst 15.563 duiven en was toen de eerste jaarling van dat hele concours. Verleden jaar was hij de beste duif van de club en ook op de dag fond. Hij won toen 15 prijzen en 10 keer bij de eerste 7. Ook won hij al meerdere eerste prijzen zoals dit jaar nog vanuit Asse-Zelik. Brutus wilde ik dit jaar al op de kweek zetten omdat hij een unieke afstamming heeft. Jochem drong echter aan om nog een jaar met hem te blijven spelen. Hij gaat nu nog één keer mee en dat is naar Ruffec (ruim 700 km) en deze afstand is hem op het lijf geschreven. Onze 2e duif was ook nog een mooie vroege duif. Deze grijze doffer vloog verleden jaar als jaarling de 8e NPO Vierzon. Hij had dit jaar een afgebroken pen in het midden van zijn vleugel en daardoor nog geen prijs gevlogen. Een tijdje terug had hij dit stompje gegooid en was de pen weer half ingegroeid. Daardoor ging hij als 3e getekende de mand in en pakt nu ook een mooie kopprijs.( 4e inkorfcentrum) 42e NPO. We hadden 7 van de 14 doffers in de prijzen en alles weer thuis. Nu nog een vlucht met de oude duiven te gaan. En dat wordt de klassieker Ruffec.
Martin.