Martin van Zon

Mijn geheugen is scherp, vooral als het gaat om gebeurtenissen die een grote impact hebben gehad op mijn leven. Mijn hele leven draait om duiven, en één van de meest frustrerende ervaringen in mijn duivensportloopbaan was een vlucht vanuit Peronne in de jaren ’90. Het was rond dezelfde tijd van het jaar als nu, en […]

Dit weekend werd gekenmerkt door slecht weer. Sommige afdelingen anticipeerden hierop door de inkorfdatum te verschuiven. Hoewel dat op zich geen probleem is, is het minder handig om dit pas op de ochtend van het inkorven te doen. Bij ons in Zuidholland bleef alles volgens plan en pas op donderdag besloot ik dat we niet alles op één kaart zouden zetten.  We kozen ervoor om slechts 12 duiven op Châteauroux in te korven en de rest op Grévillers, waardoor enkele jonge talenten nog gespaard bleven.  Op Châteauroux gingen al onze oude duiven mee, aangevuld met een paar jaarlingen, waaronder een nestdoffer en een overnachtfond duif—totaal 12 duiven. Ook op Grévillers hadden we een aantal nestduiven ingekorfd, in totaal 25 stuks. Daarnaast ging er nog één duifje mee naar Bordeaux. We hadden dus een druk  weekend met 3 vluchten om te volgen. Zoals voorspeld bleven alle manden zaterdag gesloten. Gelukkig waren de vliegcondities zondag acceptabel. De duiven van Châteauroux werden om 8.55 uur gelost en die van Grévillers om 10.00 uur. Jochem voorspelde dat de duiven uit Grévillers rond 12.30 uur zouden arriveren. Onze duiven waren gevoerd als voorbereiding op Châteauroux, waardoor ze te zwaar waren voor deze sprintvlucht. We zagen Grévillers vooral als een trainingsvlucht om het ritme erin te houden. Op het voorspelde tijdstip zagen we drie duiven hard overvliegen. Terwijl ik aangaf dat dit wel eens de eerste duiven konden zijn, zagen we één duif razendsnel  naderen, recht op ons hok af. De sterke wind dwong haar tot ingewikkelde capriolen in de lucht, maar ze wist haar doel feilloos te bereiken: in één vloeiende  beweging landde ze op de valklep—een fenomenaal moment! Het bleek “New Miss U” te zijn, een kleindochter van de legendarische “Miss U”. Met haar soepele spieren en talent heeft ze dezelfde klasse als haar oma. Ze is een echte topper voor de dagfond, maar haar kans komt nog wel! Binnen enkele minuten arriveerden de overige duiven. Helaas raakten drie duiven gewond en  verloren we één doffer. Dit weekend kregen we in totaal vier gewonde duiven thuis, en één duif bleef achter—waarschijnlijk ook ergens tegenaan gevlogen. Later die middag wachtten we op de duiven van Châteauroux. Rond half vier arriveerden Jochem en Pascal. Tegen 16.00 uur trok de lucht dicht en vielen de eerste regendruppels. Al snel barstte de regen los, waardoor we van ons nieuwe wachthuisje dankbaar gebruik konden maken. Terwijl we naar het zuiden tuurden door de stortregen, zagen we plotseling een duif naderen. Door de hevige regen durfde ze niet direct op het hok te landen en koos ervoor om eerst op ons huis neer te strijken. Daar zat ze dan, na zeven uur vliegen. Ze reageerde meteen op mijn stem, maar het duurde nog een halve  minuut voordat ze naar beneden kwam. Deze duivin, een dochter van “Ginger” (Piet Ros), had zich al eerder bewezen. Op Le Mans was ze onze eerste aankomende duivin, maar door een defect  kloksysteem werd ze toen niet geregistreerd. Haar nestzus was vorige week op Pontoise ook al onze eerste duif. De tweede duif liet lang op zich wachten en kwam letterlijk als een verzopen kat binnen, net als de eerste zes aankomende duiven. Pas de zevende duif wist droog thuis te komen. Ondanks de hevige regen hadden we een mooie vroege duif. Tijdens het afslaan hoorde ik dat het op andere plekken in Zuid-Holland droog was—onze duiven hebben dus flink pech gehad met die stortbui. Op Châteauroux begonnen we NPO afdeling 5 met een 24e plek tegen ongeveer 6000 duiven en scoorden 12/9. In de regio pakten we de 1e prijs tegen 405  duiven, gevolgd door 21-36-39-44-64-69-103.  We gaan ons nu weer voorbereiden op de volgende vlucht en hopen onze gewonde duiven snel weer vlieg klaar te krijgen. Tot slot arriveerde onze Bordeauxduif rond 11 uur. Ze deed het beter dan vorig jaar, toen ze gewond thuis kwam. Nu bleef ze ongedeerd, wat een positief teken is  voor haar toekomst als overnachtfond duif.

Achteraf gezien was het een goede keuze om de duiven die na vier nachten mand terugkwamen van de dagfondvlucht Le Mans enkele dagen later opnieuw in te korven voor Pontoise (360 km). Ik vermoedde dat Pontoise geen eenvoudige vlucht zou worden vanwege de weersvoorspellingen, maar gelukkig viel dat enorm mee—mede dankzij de goede verzorging van

Deze bekende uitspraak is dit weekend voor 100 % van toepassing op ons. Op dit moment van schrijven zijn (sinds 7.00 uur vanmorgen) 31 vliegduiven van ons, onderweg van Le mans richting huis. Ze hebben 4 nachten mand achter hun kiezen nadat de weergoden zaterdag en zondag niet wilden meewerken. Vandaag ziet het er allemaal

Gisteren werden onze duiven, na een dag uitstel, net na de middag (12.30 uur) gelost in Melun (387 km).Het werd niet de vlucht waar we naar uitkeken toen we onze duiven inkorfden. Toen keken we uit naar een vlucht met prachtig zonnig weer en een pittige noorden wind maar dat werd uiteindelijk heel wat anders.

Het was afgelopen zaterdag weer een zonovergoten dag (zoals wij duivenliefhebbers graag zien). De duiven werden om 8.00 uur gelost in Pointoise (360) km. Het leek er even op dat de duiven onderweg een oost noordoosten wind tegen zouden komen (de wind waaide hier zelfs flink uit het Noordoosten). Maar er bleek onderweg toch ook

Afgelopen donderdag hebben we 34 duiven ingekorfd voor de eerste midfond vlucht vanuit Pont Max (320 km). De duiven stonden er prima op en hadden volledig ons vertrouwen. Zaterdag werden de duiven helaas niet gelost en bleven ze overstaan. We waren blij dat de duiven zondagmorgen wel vroeg gelost werden en zo rond kwart over

Wat een geweldige start van het seizoen 2025. Ik heb al een paar jaar duiven, maar wekelijks (zo vroeg in het seizoen) zulk mooi duivenweer, dat kan ik me niet herinneren. Hadden we de laatste 2 vluchten nog te maken met Zuidoost in de wind, nu stond er een prachtig kopwindje. Toen we de honden

Je moet ze gewoon hebben, onder alle omstandigheden en dat is natuurlijk een waarheid als een koe. Gisteren verwachtten we een mooie vlucht, onder de mooiste weer condities. Maar dat pakte toch een beetje anders uit. Het zal overal niet hetzelfde zijn geweest maar hier werd het een stroperig vluchtje dat toch ruim een halfuur

Onze duiven vlogen gisteren vanuit Quiévrain, voor ons een 177 km. De windvoorspelling liet de hele week al zien dat er een Zuidoosten wind werd verwacht en dat voelde niet goed. Maar ja, wat kun je hier aan doen, we weten dat deze wind voor duiven “die er voor gaan” soms fataal kan aflopen. Gelukkig