Ik heb mijn hele leven al duiven en ben ondertussen een duivenliefhebber met ruim 60 jaar ervaring. Ben zelf nooit bestuurlijk actief geweest. Zoals de meeste duivenliefhebbers heb ik besturen ook nooit geambieerd. Ik had meer dan genoeg aan mijn hoofd tijdens mijn werkzame leven. Besturen moet in je bloed zitten en je hebt er ook maar enkelen voor nodig om een organisatie goed te laten functioneren.
We hebben in het verleden al het een en ander achter de rug wat zepers betreft vanuit ons N.P.O bestuur. Zepers die ons duivenliefhebbers ook al heel wat geld hebben gekost. Maar wat ons nu boven het hoofd hangt gaat volgens mijn gevoel alles overtreffen. Als ik nu weer het bericht lees van afd. 5 en 6 over de communicatie tussen de N.P.O en de afdelingen 5 en 6 om iets korter bij te mogen lossen i.v.m. het voorspelde slechte weer. Dan lijkt het wel of we in een soort dictatuur gevangen zitten. Het gaat niet goed met de duivensport en dat is redelijk tot zwak uitgedrukt. Ik hoor niet anders dan kommer en kwel en heb het gevoel dat we aan de rand van een afgrond staan.
Gisteren berichtte een goede vriend van mij dat hij de handdoek heeft gegooid. Hij stopt er nu definitief mee. Hij begon het seizoen met een dikke 30 oude duiven en had na Argenton afgelopen weekend nog één duivin over. Hij had zijn Waterloo al ervaren op Vierzon waar op hij bijna al zijn top doffers was kwijtgeraakt. Met deze doffers werd hij in 2018 dagfond kampioen in zijn club. De combinatie van zorg voor zijn jonge gezin en dan de aan een stuk negatieve ervaringen tijdens het vliegseizoen heeft hem doen besluiten te stoppen. En als er mensen zijn die misschien denken dat het ligt aan de kwaliteit van zijn duiven dan zou ik hun adviseren om de grootste prof duivenliefhebber van Zuid-Holland eens te bellen. En hem te vragen hoeveel oude duiven hij dit jaar is kwijtgeraakt. Zeker weten zijn dat dit er meer zijn dan dat een gemiddelde Nederlandse club wekelijks inkorft.
Verleden week was ik even in Rotterdam en bezocht daar een bekende dieren speciaal zaak. De winkelier is zelf één van de betere Rotterdamse duivenspelers. Ik had hem een tijdje niet gesproken en ken hem als een positief in het leven staande vent. Nadat we even in gesprek waren schrok ik van zijn gemoedstoestand. Ook hij was niet ver weg van stoppen. Bijna al zijn toppers was hij kwijt geraakt op de dramavlucht Vierzon en heeft daarna niet meer gekorfd. Dit debacle(wat makkelijk had kunnen voorkomen) heeft er voor gezorgd dat hij zich ernstig aan het beraden is over zijn toekomst als duivenliefhebber. Afgelopen week is Argenton in Zuid-Holland bijna een herhaling van de ramp Vierzon geworden.
We zijn uiteindelijk door het oog van de naald gekropen maar ook weer ten kosten van het welzijn van veel duiven. Beiden keren ligt de oorzaak in het halsstarrig na willen leven van onbeduidende spelregeltjes. Deze ramp vluchten waren absoluut niet nodig geweest als er op een normale manier soepel was geanticipeerd op de toen bestaande weersituatie.
Gisteren ook vriend Hans even aan de lijn gehad. Hans is samen met zijn vrouw de drijvende kracht achter een duivenclub in de regio Utrecht. Ik ken Hans als een joviale spontane vent en duivenliefhebber. Deze houding is echter de laatste tijd totaal veranderd en Hans is bijna depressief geïnfecteerd met het GPS 2021 syndroom. In zijn club zijn veel oudere liefhebbers en daar is de sfeer totaal omgeslagen sinds deze liefhebbers zich realiseren wat GPS 2021 in gaat houden. Er hangt een sfeer in de club volgens Hans die meer dan negatief is. Iedereen is mentaal aan het afbouwen met als eindpunt 2021. Dan is voor bijna alle liefhebbers in Hans zijn club de duivensport over en voorbij.
Ik zie onze NPO voorzitter symbolisch als een tambour-maître die veel gebaren makend en aandacht trekkend prachtig geüniformeerd met zijn vergulde stok voor zijn muziekkorps uitloopt. Hij loopt in hoog tempo en zelf de show stelend richting de publieke tribune. Hij is het aandacht trekkend gezicht van het muziekkorps en bepaald door aanwijzingen met zijn prachtige vergulde stok precies wat er gebeurt .Wat hij niet door heeft is dat zijn fanfare bestaat uit heel wat oudere muzikanten. Wat er nu gebeurt is dat er door het hoge tempo steeds meer oudere muzikanten onderweg uit het muziekkorps stappen. Als onze tambour-maître zo dadelijk voor de publieke tribune verschijnt heeft hij niet door dat zijn fanfare dan nog bestaat uit hooguit 6 man in plaats van de ruim 60 fanfare leden waar hij de mars mee is begonnen.
Ik heb nog niemand ontmoet die enthousiast is over de grote plannen die onze voorzitter heeft bedacht. Het zijn best hele grote plannen en grote veranderingen. Maar zijn die plannen ook echt nodig om plezierig duiven te kunnen houden? Al deze plannen zijn ontsproten in het brein van de voorzitter en worden symbolisch met geweld door de strot van de liefhebbers gedrukt. Maar hoe zit het met het draagvlak van deze plannen?Hoeveel liefhebbers willen deze veranderingen? De voorzitter voorspelde tijdens het presenteren van zijn plannen dat er in 2021 een toename van het aantal leden zou komen. Ik denk dat je van alle zinnen begoocheld moet zijn om te denken dat er onder deze omstandigheden nieuwe leden bijkomen. Als we niet in staat zijn om de bestaande leden tevreden te houden dan bestaat het ook niet dat er nieuwe leden bij komen. Innoveren is een prima ding maar zorg dan wel dat die innovatie gebruikt wordt om een proces wat goed draait te verbeteren. Maar er draait nog zoveel absoluut niet goed binnen de duivensport dat we best even kunnen wachten met innoveren tot de grote problemen zijn opgelost. Ik heb totaal geen behoefte aan een nieuw klok systeem alles werkt perfect en ben net als de meeste duivenliefhebbers meer dan tevreden over mijn constateer systeem en heb geen behoefte om daar weer geld in te investeren.Ook onze uitslag is meer dan snel genoeg bekend. En even napraten in de club na de vlucht is voor de meeste liefhebber echt geen opgave.
Waar ik wel me wel zorgen over maak is dat de NPO een organisatie bekostigd die bestaat uit zelfbenoemde weerprofeten en die een grote ergernis zijn voor veel LC in heel Nederland. Ondanks dat ze (het IWB) hun brevet van onvermogen al vele malen hebben verdiend (ook afgelopen week weer) blijft het NPO met deze gasten in zee gaan. Waar ik me ook zorgen over maak zijn de verliezen met jonge duiven. Stel als N.P.O een commissie samen die uitzoekt waarom de een ieder jaar bijna alle jonge duiven kwijt raakt en de ander ieder jaar bijna alle jonge duiven behoudt. Deel die bevindingen zo snel mogelijk zodat de mega jonge duiven verliezers ook weer plezier in hun sport krijgen. Wat me ook mateloos stoort zijn de mannen die de hele duivensport naar hun hand zetten door professioneel met een massa duiven te spelen. Ook in België is dit gedrag heel (tot ergernis van velen) snel in opkomst .Als je daar dan niets aan kunt doen verleg dan de vlieglijn en ga af en toe van uit een andere richting spelen. Ik ben persoonlijk niet bang om met een handje vol duiven te spelen tegen massa inkorvers maar dan moeten we wel samen vanuit dezelfde lijn vliegen. Ik maak me ook zorgen over het vervoer daar valt nog heel veel aan te verbeteren. Maar dit item is te uitgebreid om hier op in te gaan.
Wie zit er te wachten op sectorale vluchten? Wat is de gedachte achter deze constructie? We vlogen deze week Argenton tegen afdeling 6. Hoeveel kans maken de jongens in den Helder tegen topspelers op de Zuid-Hollandse eilanden met maar liefst 145 km over vlucht en een pittige tegenwind? Ook de sectorale jonge duiven vluchten zijn voor hen als het zwaar gaat een kansloze missie. Uit wiens brein ontstaan deze vreemde ideeën ?Ik zit er niet om te springen en de jongens uit de kop van Noord-Holland zeker niet.
Ik maak me ook grote zorgen omdat er helemaal niets gebeurt met de ellendige lossingen onder Zuidoosten wind condities. Ik waarschuw hier al jaren voor en doe dit alleen maar om grote verliezen te voorkomen maar er gebeurt niets. Ik ben tegen betutteling maar bescherm de liefhebbers tegen hun zelf door opdracht te geven niet te lossen met Zuidoosten wind vanuit de Zuidwest lijn. Ik voorspelde vrijdag een week geleden in het bijzijn van zeker 10 duivenliefhebbers in mijn club dat ze de dag erop grote problemen zouden krijgen vanuit Peronne. We praten over een afstand van 250 km voor oude en ervaren duiven midden in het seizoen. Bij het afslaan de volgende middag was het al duidelijk heel veel goede duiven waren er nog weg. Donderdagavond sprak ik Henk tijdens het inkorven voor Argenton. Henk is een van de betere spelers hier in de regio. Henk vertelde me dat hij nog 3 top duiven kwijt was op Peronne waaronder zijn beste jonge doffer 2018 en een duivin die al 6 eerste prijzen had gespeeld. Kun je voorstellen als dit over enkele weken gebeurt als we in Peronne met de jonge duiven staan. Geloof me dan is de ramp echt niet te overzien.
Ik kan nog wel even door gaan met opvoeren van items waar dringend wat aan moet gebeuren. Er is heel veel werk aan de winkel maar er gebeurt weinig of niets met alle items die echt relevant zijn om de duivensport te verbeteren en te redden. Laten we vooral proberen de duivensport eerlijker ,beter en diervriendelijker te maken. En als alle grote problemen zijn opgelost en we weer volop tevreden leden hebben dan wordt het misschien tijd voor grote innovatie dromen zoals voorgesteld door onze voorzitter. Als er niets veranderd en we blijven zo door gaan richting einde duivensport dan moet er worden ingegrepen. We kunnen niet door blijven gaan met ons als schapen naar de slachtbank te laten leiden. Ik heb lang gewacht met mijn hart te luchten maar niets doen is geen optie meer. We zijn zelf verantwoordelijk door wie we ons laten besturen en een houding en opstelling van het NPO bestuur zoals afgelopen week beschreven door de LC van afdeling 5 en 6 gaat tegen het belang in van een gezonde duivensport. Welk belang het N.P.O bestuur verleden week ook heeft gediend dit staat ver af van het belang van onze duiven. Onze duiven zijn voor de meeste duivenliefhebbers heilig en daar moeten alle andere belangen aan ondergeschikt worden gemaakt.
Martin van Zon.