Na aanleiding van mijn laatste blog heb ik nog al wat verontwaardigde mailtjes gehad van liefhebbers uit afd. 7.Allemaal met het zelfde verhaal “Het heeft helemaal niet zo lang opengestaan, het was hier in 35 minuten gebeurd” ”En ik ben er geen één kwijt de laatste zat zondag op de klep” Ik heb een aantal duivenmelkers per mail persoonlijk uit gelegd wat ik bedoelde in mijn blog. Dit blog schrijf ik nu voor al diegene in afd. 7 die me niet gemaild hebben maar er misschien net zo over denken als diegene die me wel hebben gemaild.
Laten we beginnen waarom ik afd. 7 als voorbeeld heb genomen. Afd. 7 ligt bijna in het werkgebied van afd. 5. De rest van Nederland had ik minder zicht op maar ook daar stormde het. Mijn commentaar is echter wel gericht op alle afdelingen die op zaterdag duiven hebben gelost. Ik weet dat elke duivenliefhebber graag met duiven speelt want ook ik baal er van als een vlucht niet door gaat. Maar er zijn weersomstandigheden die absoluut voor grote problemen zorgen. Koud weer en warm weer is voor een duif geen enkele probleem. Vroeg gelost kan een duif met temperaturen van dik boven de 30 graden fluitend naar huis toe vliegen zonder problemen. En rond het vriespunt is ook geen enkel probleem. Een flinke bui regen ook daar heeft een duif echt geen problemen mee. Zuidoosten wind wordt echter wel heel erg onderschat. Ik ben een groot voorstander van om vluchten met Zuidoosten wind uit te stellen.
Maar vluchten zoals afgelopen Zaterdag (storm op staart met hevige buien) zouden absoluut moeten worden verboden. Dat is mijn mening en die zal ik hier verder toelichten. Ik zal uitleggen wat er gebeurt als er toch gelost wordt met zo’n storm op staart. Duiven vertrekken en kruipen omhoog en gaan in grote koppels richting Nederland. Als zo’n koppel ergens in een streek terecht komt waar veel duiven moeten zijn neem bijvoorbeeld een grote plaats zoals Tiel. Dan valt die groep boven Tiel uit elkaar en de eerste prijzen zijn dan verdeeld. Sommige duiven vliegen er net naast en komen tegen de wind in vliegend terug en na een half uur is ¼ van de duiven thuis. De prijzen zijn verdiend en we hebben een uitslag. Maar de rest? dat is nog steeds de grootste partij duiven en die zijn er dan nog niet. We zijn als duivenliefhebber snel geneigd om dat dan maar even te vergeten. Als de duiven met zo’n storm allemaal recht naar huis waren gevlogen was het concours binnen 2 minuten gesloten geweest.
Ik zag op Facebook een aantal eerlijke reacties van liefhebbers die het lef hadden om op mijn blog te reageren. Iemand reageerde “mijn beste duiven kwamen veel te laat en hele maal verrot gevlogen thuis” ”Ze hadden een blik in hun ogen van baas wat flik je me nu” Een andere liefhebber was een aantal van zijn beste duiven nog kwijt enkele zwaar gewond en één favoriet moest hij uit haar lijden helpen. Hij schreef letterlijk “Mijn beste duivin ben ik kwijt” “Mijn beste jaarling in de kreukels” Een andere goede jaarling nog weg” “Oude duivin heb ik moeten doden” ( niet meer te repareren).Enkele duiven die tegen de avond thuis kwamen hadden vleugel problemen. Eerlijke praat van een jonge ambitieuze liefhebber die in feite mijn visie over lossen met storm op staart en zware buien onderschrijft.
Ik heb net (vrijdagmiddag 14-06) een telefonisch onderhoud gehad met de voorzitter van afdeling 7.Hij nam het voor zijn lossingscommissie op en stuurde mij een mail waarin hij mij het kwalijk nam dat ik het woord dierenwelzijn en/of logistiek(commercieel) in mijn blok gebruikte ( Ik gebruikte trouwens ook het woord principieel nog).Ik kon op dat moment van schrijven ook geen andere redenen bedenken toen ik hoorde dat enkele afdelingen bewust Zaterdag zouden gaan lossen. Toch lagen deze redenen volgens de voorzitter niet ten grondslag aan het besluit van afdeling 7 om op Zaterdag bewust te lossen.”Onze lossingscommissie is volledig autonoom”vertelde de voorzitter. Ik geloof deze voorzitter en dat is een heel goed ding (Als je naar de grondoorzaak van de ramp van afdeling 5 kijkt zeker) maar waarom wordt er dan toch gelost onder deze voor duiven zeer slechte condities. Wordt de duif dan ondergeschikt gemaakt aan de zucht naar ons spelletje op zaterdag? Of zijn we totaal niet bewust wat het dier (duif) aan doen om tegen zo’n storm in naar huis te laten vliegen?
Zoals ik al eerder schreef ik ben die zaterdagmorgen op de fiets naar buiten geweest. Ik heb de kracht van de wind en de hoosbuien gevoeld en gezien.
Ik heb ook nog een foto gemaakt van een mega boom die omwaaide die morgen. Ik denk dat veel mensen zich met een bakkie koffie in de handen achter hun pc niet realiseren wat windkracht 8/9 voorstelt. Ik zou zeggen tegen alle lossingscommissie leden het volgende willen zeggen “stap eerst zelf eens op de fiets en fiets naar een buiten gebied” “ Een flink stukje over het vlakke land en laat je ondertussen door zo’n waterhoos bui kletsnat regenen”. “Fiets dan tegen de storm in terug naar huis”. “Terwijl je dat doet denk dan aan je duiven en realiseer je vooral dat onze duiven nog geen 500 gram wegen”. Als je dan toch nog besluit om duiven onder dergelijke omstandigheden te lossen dan moet er wel degelijk een reden zijn die de factor dieren welzijn( lees postduiven welzijn) overrulet.
Behoorlijk geëmotioneerd zei ik tegen de voorzitter “op dit soort weer zouden we geen code rood moeten plakken maar code pimpelpaars”. We waren het er uiteindelijk over eens dat er voor dit soort moeilijke beslissingen duidelijke regels voor LC moeten komen. Ik las de geweldige studie die Steven van Breemen over dit item op papier heeft gezet. Misschien een goede suggestie om alle LC in Nederland een keer op een zaterdag in het stille seizoen bij elkaar te brengen en Steven daar zijn kennis te laten delen. Heeft Steven die megaklus ook niet voor niets gedocumenteerd. En onze LC zullen er heel wat wijzer vandaan komen.
Martin.